Artık idealleştirmiyorum, ama daha az sevmiyorum
“11 yıldır Martin'le evliyim ve üç çocuğum var, iki yıl önce iletişim kurmakta zorlandığımız zamanlar eski erkeklerinden biriyle beni aldattı. Martin'in profesyonel sorunları vardı ve sanırım kendisinin nasıl beklediğimi nasıl destekleyeceğimi bilmediğimi düşünüyorum, bu kadının kollarında sığındı.
Öğrendiğim zaman ikisinden de nefret ettim. Çok ağladım, paramparça hissettim. Ailemizi kurtarmak için geri dönmeye karar verdim, ama kalp orada değildi, artık ona güvenmiyordum ve prestijini gözlerimde kaybetti. Her anlaşmazlıkta, bu sadakatsizlik için ona para ödedim. Onunla kalma kararım olmasına rağmen, üzgündüm, ona çok kızdım.
Sonra su köprülerin altında koştu. Martin bana daha önce hiç olmadığı kadar hassasiyetini ve sevgisini göstermeye çalışıyordu. Kendim için düşündüm ve onu gerçekten affetmeye karar verdim. Bir akşam, bire bir akşam yemeğine gittik ve orada, onunla uzun ve güzel bir tartışma yaptıktan sonra, gerçekten bir affı formüle edebilir ve ona tüm güvenimi verebilirim. Ayrıca acı çekerken onu rahat bıraktığım için özür dilerim.
Bu bağışlama ikimizi de özgürleştirdi. Bugün, zayıf yönlerine rağmen kocamı seviyorum. Onu farklı seviyorum: Artık onu idealize etmiyorum ama ondan daha az hoşlanmıyorum.
Bununla birlikte, sadakatsizliği beni çok incitti, bir yeniden görevlendirmeden suçlu olacağımdan emin değilim. "
Armelle, 37 yaşındayım
