Kemik kanseri tedavisinde Elodie Attias ile röportaj
Harika, kocaman bir gülümseme, Elodie Attias harika bir formda. Dört yıl önce osteosarkom teşhisi konduğunda böyle değildi. kanser kemikleri. Genç kadın az önce kavga ettiği The Chance Chance, Editions JC Lattès adlı bir kitap yayımladı.
Hikayeni yazmana ne sebep oldu?
Kendimi rahatlatmak için değil, enerjimin bir kısmını iletmek için yazdım. Çevremde çok iyi çevriliydim ve çok verdim. hastalık sırayla vermek istedim. Ayrıca yapmamamız gerektiğini göstermek istedim kanser bir tabu. Bu kitap atmosferi gevşetmek için biraz hizmet ediyor!
Deneyiminize nasıl ulaştınız?
Baştan beri kendime, "Ne kadar zamanım kaldı?" Diye sormadım. ama "ne zaman bitecek ve ne zaman normal bir hayata devam edeceğim?" Mizah sayesinde aldatmamaya çalıştım. Çünkü diğerlerini de çatlatırsak, güçlüyüz ve başkalarına normal davranmalarını söylersek, yanıp sönmeye cesaret edemezler.
Kendime bunu yaşamak zorunda olduğumu söyledim, her gün bana “haksızlık” olduğunu söylemek yerine, çok da kötü almadım. Hayır, iyileşmeyi başından beri hayal ettim. Şans faktörü de var, herkesin aynı şekilde tepki vermediğini biliyorum, ama en önemlisi, proje yapmak, seyahat etmek, hedeflere sahip olmak zorundasınız. Bu bir hayatta kalma meselesi, aksi halde çökeceğiz.
Sen doğal bir otpimistsin ...
Aslında, bunu bildiğimde kanserDoktorlar bana “İyileşeceksin” dedi. Bu cümleyi hatırladım ve her gün pembe olmasa bile, sanırım bir hastalık birkaç ay sürecek ve her şey eskisi gibi ya da neredeyse tekrar olacaktı. Kendime kemoterapinin bir tedavi olduğunu, beni tekrar hayata döndürmek için kötü hücreleri öldürdüğünü söyledim.
Bu kitabın hastalara ve sevdiklerine yardım edebileceğini düşünüyor musunuz?
Bu sadece bir tanıklıktır, ancak olumlu bir tanıklıktır. hastalık. Ama kanser Genel olarak ıstırap çeken bir bahane olan kitabın bel kemiğidir. Bu hikaye kaç kişinin yaşadığını gösterir. hastalık : Bir anne, bir kız kardeş, arkadaşlar ... Ne politik ne de kritik. Böyle yaşamadım, hastane personeli çok güzeldi, onlara bakıldım, onlar ve sevdiklerim şımartıldı.
Hastalığın seni çok götürdüğünü ama aynı zamanda çok şey getirdiğini söylüyorsun.
kanser refahım için benim için bir basamaktı. Doğal kaldım, başkalarının korkularının yanı sıra arzularımı da dinledim ve sınır koyamadım. Sıralama, temellere dönmeyi ve dramatize etmeyi öğrendim! Ve yaşam kalitesi sadece daha iyi.
Golcüyü "Beni doğru yolda mı buluyorsun, diğerleri senin için istiyor mu?" Diye merak etmemi sağlayan bir uyarı olarak aldım. Bu kitap aynı zamanda başkaları için değil, kendisi için kararlar vermekle ilgilidir. Tabu da yok, her şey hakkında konuş. Aileme her zaman bana istedikleri herhangi bir soruyu sormalarını söyledim. Başkalarına korkmamayı öğrettim.
Bugün dinliyorum, benim için neyin iyi olduğunu biliyorum, bir çeşit planlama yapıyorum: Zor bir zamandan sonra bir anın takip edeceğini biliyorum!
Şans Kartı, Elodie Attias, Ed JC Lattès, 18?
=> Kitabın hikayesi: işte burada!
